Studia Lublin Kierunek Psychologia - 6 uczelni

UMCS w Lublinie trzyma poziom, przynajmniej jeśli chodzi o psychologię. Inne kierunki ocenić nie mogę, ale tutaj jest całkiem nieźle. Na tle Polski może nie jest to szczyt marzeń, a praktyczne umiejętności trzeba często zdobywać na własną rękę. Brakuje warsztatów i treningów skupionych na psychologicznych kompetencjach. Perspektywy po studiach są szerokie, ale wielu skupia się tylko na terapii, co może być trudne.

Pierwsze lata na psychologii mają niewiele zajęć, które są prowadzone z naciskiem na praktykę. Z kolei trzeci rok ma najwięcej przedmiotów, które w znaczącej przewadze są praktyczne, więc jest to równoważne. Możliwością zdobycia dodatkowej wiedzy jest udział w Kole Naukowym. Dobrze wyposażona biblioteka. Moim zdaniem uczelnia porządnie przygotowuje do zawodu, choć wiadomo wymagana jest własna aktywność w tym aspekcie. Znaczna część prowadzących ma bardzo prostudenckie podejście, co widać po zaangażowaniu w zajęcia. Do uczelni jest sporo połączeń autobusowych. Wokół wiele miejsc do spędzania czasu wolnego - kina, teatry, puby, kluby.

Pierwszy rok psychologii równa się wieloma godzinami spędzonymi na nauce, czytaniu lektur, więc czasu wolnego było bardzo niewiele, zresztą podobnie był na drugim roku. Z kolei 3 rok był luźniejszy. Na uczelni jest dużo interesujących zajęć fakultatywnych, warsztatów, konferencji, w których warto brać czynny udział, choć czasem ich organizacja zawodzi. Jedyny minus studiowania w Lublinie (choć zapewne tyczy się to całej Polski) to ceny za wynajem pokoju czy mieszkania. Trzeba liczyć, że wynajem kawalerki w zaokrągleniu może wynieść do 2000 zł. Ogółem nie żałuję wyboru uczelni ani kierunku, ale moim zdaniem warto pomyśleć nad wprowadzeniem więcej ilości zajęć praktycznych.

Zarówno wykładowcy, jak i inni studenci zostali przeze mnie ocenieni pozytywnie, ale uczelnia ma też swoje minusy. Głównym problemem jest słaba organizacja. Plan zajęć często zawiera błędy, a informacje na stronie internetowej i ogłoszeniach nie zawsze są spójne. Zaleca się sprawdzanie wszystkiego kilka razy. Mimo to, nie żałuję wyboru tej uczelni, mam nadzieję, że otworzy mi drogę do wymarzonej pracy. Relacje między studentami są różne i zależą od indywidualnego podejścia osób w grupie. Zwykle można się dogadać z wykładowcami.

Plan zajęć jest podobny do tego ze szkoły średniej pod względem ilości godzin, ale rozkład tych godzin jest inny, a zajęcia często trwają do późnych godzin wieczornych. Jeśli chodzi o naukę, to wiele zależy od konkretnego wykładowcy i tego, czy organizuje on kolokwia w ciągu semestru. W moim przypadku większość egzaminów i zaliczeń skupiła się podczas sesji, co oznaczało intensywną naukę przez cały miesiąc, często dzień i noc. Jak to bywa na studiach, nie wszyscy studenci przykładają się równie mocno, ale nawet mniej zaangażowani zazwyczaj zaliczają semestr, chociaż czasem z kilkoma poprawkami. Ogólnie atmosfera na uczelni jest dobra, ludzie są pomocni, choć jak wszędzie, zdarzają się wyjątki.

Chciałam studiować psychologię, lecz na UJ i na KUL się nie dostałam więc wybrałam WSNS. Pracę dyplomową obroniłam w zeszłym roku. Cieszę się, że skończyłam już tę uczelnię. Nie mam zbyt dobrych wspomnień, chociaż spotkałam tutaj sympatyczne osoby. Zajęcia przez wykładowców były kiepsko prowadzone, czytane prezentacje, mało praktyki. Lecz ludzie sympatyczni, wyrozumiali, kadra raczej młoda, chociaż zdarzają się wyjątki. Ogólnie niski poziom, dużo trzeba nadrabiać we własnym zakresie. Sprawy w dziekanacie można załatwić dość sprawnie, panie sympatyczne, lecz zdarzały się różne potknięcia. Ponownie bym jej nie wybrała.

studiowalo mi sie bardzo dobrze, jestem po psychologii na WSEI, generalnie nie wiazalam przyszłości z tym kierunkiem, tak wiec trudno jest mi wypowiadac sie o perspektywach. Moi znajomi jak najbardziej rozwijaja sie w tym kierunku dalej i z tego co widzę to sa zadowoleni, a niektórzy nawet otworzyli swoją działalność :D zajęcia prowadzi kadra, ktora wyklada rowniez na UMCS, KUL itp.. Z racji ze jest to prywatna uczelnia to nie jest najtrudniej zdać ;) ale to ile się nauczysz to zalezy od Ciebie:D

studiowałam już dość dawno ...bo w latach 90 ale bardzo polecam Uczelnię i kierunek, choć myślę ze dużo się obecnie pozmieniało. Jestem też pracodawcą dla zawodu psychologa obecnie, więc z perspektywy zatrudnienia jeszcze bardziej polecam, Było dużo zajęć praktycznych jakie towarzyszyły programowi nauczania, oferta była bardzo profesjonalnie prowadzonych zajęć z diagnozy i psychologii klinicznej, psychoprofilaktyki i psychopatologii.
Porównując obecnych absolwentów Psychologii którzy po studiach trafiają do naszej Poradni to mam poczucie że Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej był (mam nadzieje że jest) uczelnią która REALNIE przygotowuje do zawodu psychologa....kierunek mam nadzieję na tyle obecnie pokazany na uczelni i w mediach też że można wybrać wiele ścieżek realizacji siebie jako psychologa praktyka....moja wypowiedz najbardziej jest o klinicznej pracy po studiach....polecam!!

UMCS jest dobrą uczelnią, która w Lublinie ma odpowiedni poziom nauczania (psychologia). Nie mogę wypowiadać się za inne kierunki. Osobiście uważam, że jest jedną z lepszych w Lublinie. Z drugiej strony strony na tle Polski rewelacji nie ma. W dużej mierze na moim kierunki wiedzę praktyczną trzeba zdobywać samemu. Niestety jest bardzo mała liczba odpowiednich warsztatów, ćwiczeń, treningów, które skierowane byłyby na rozwijanie kompetencji psychologicznych (wywiad, interwencja kryzysowa, szkolenia itd.). Perspektyw po psychologii jest bardzo wiele, niestety wielu moich Kolegów zamyka się tylko w kierunku terapeutycznym, a tutaj trudno jest

co prawda minęło już parę lat, ale nadal pozytywnie wspominam...fajni wykładowcy, wystarczylo znalezc wspolny jezyk i bylo ok. Udzielanie się znacznie zwiększyło szanse :D grupa też spoko, perspektywy znalezienia pracy pewnie można uznać za cud. Ja miałam to szczęście ze już pracowałam gdy podjęłam studia. opinia co do uczelni jest ekstra, szczerze zachęcam i zapraszam