Studiowanie lekarskiego na Pum to fajna przygoda w świat medycyny. Program jest intensywny i wszechstronny, łącząc teorię z praktyką w sposób, który naprawdę przygotowuje do przyszłej kariery lekarza. Wykładowcy to doświadczeni specjaliści, którzy z zaangażowaniem dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem. Uczelnia oferuje nowoczesne laboratoria i dostęp do zaawansowanych technologii medycznych, co pozwala na naukę w realnych warunkach. Atmosfera na uczelni jest wspierająca, a relacje między studentami bardzo dobre.

Pierwszy rok to orka, w kolejnych latach jest trochę luźniej. Ale wciąż materiału jest strasznie dużo, zaliczenie za zaliczeniem, a typowej sesji końcowej nie ma. To nad czym ubolewam to niedobór zajęć praktycznych. W dużej mierze zajęcia to czysta teoria. Dużym atutem uczelni jest naprawdę dobrze zaopatrzona Biblioteka - dużo pozycji, które przydają się w nauce. Kontakt z innymi studentami jest super, gorzej jeśli chodzi o wykładowców - dużo wymagań, mało wysiłku z ich strony. Ale są też prowadzący, których ze świecą szukać - wyrozumiali i pomocni na każdym kroku.

Moim zdaniem, jak zda się pierwszy rok - to już leci z górki. Poziom zajęć jest bardzo dobry, jest kilka ciekawych kół naukowych, dzięki którym można prowadzić własne badania czy jeździć na konferencje. Co do ludzi, to oczywiście Ci są różni, ale większość prowadzących czy asystentów jest pomocna i nastawiona na studenta. Mieszkam w pokoju w mieszkaniu 3-os, płacę 810 zł z mediami, więc uważam, że to przyzwoita cena. Ogółem miasto jest dobrze skomunikowane, co działa na plus, bo często zajęcia odbywają się w kilku różnych miejscach, oddalonych od siebie.

Na fizjoterapii dominuje anatomia i to przez cały cykl studiów. Pierwszy rok jest najtrudniejszy i odsiewa sporo osób. Zajęcia są prowadzone w porządku, choć jak wszędzie nauczyciele są różni. Jest też dużo kół naukowych, w których można uczestniczyć oraz super zaopatrzona biblioteka. Życie w Szczecinie jest bardzo przystępne jak na studencką kieszeń. Aczkolwiek aktualnie wszędzie trwają remonty, więc dojazd jest utrudniony i trzeba liczyć się ze staniem w korkach w godzinach szczytu. Jak dla mnie może nie jest to studenckie miasteczko, ale z pewnością sprzyja studiowaniu.

Idąc na studia na tym kierunku wiele osób mnie straszyło, że ciężko, że dużo nauki i, że bardzo łatwo wylecieć. Z wieloma opiniami się zgadzam. Jest dość ciężko, szczególnie trudna i wymagająca dużego nakładu nauki jest anatomia. Jednak przykładając się chociaż trochę da się zdać. Na drugim roku trzeba być bardziej systematycznym. Prowadzący robią regularne wejściówki i pytają. Jak dla mnie kierunek super, mam nadzieję, że zostanę dobrym specjalistą. Pomimo wielu zajęć mam czas również dla siebie.

Pierwszy rok to w większości przedmioty zapychające czas. Cały materiał głównie opiera się na chorobach związanych z odżywianiem. Dlatego ciężko mówić o rozwoju w jakiejkolwiek innej gałęzi dietetyki - raczej zakres jest bardzo okrojony. Atmosfera myślę, że jest znośna, trafia się na różnych ludzi, czasem miłych, czasem złośliwych. Natomiast wykładowcy (co raczej jest zaletą) są wymagający i potrafią nauczyć, choć niektórzy są aż za bardzo - jedynie robią pod górkę. Ogółem miasto uwielbiam, choć aktualnie komunikacja miejska kuleje przez remonty.

Chyba nie muszę mówić, że nauki jest mnóstwo. Zajęcia są wyczerpujące, w większości trwają do 21. Szanse rozwoju są, jeśli sam je sobie znajdziesz. Jedyny plus to Erasmus, choć jest on organizowany w jedno miejsce, więc raczej też bez szału. Moim zdaniem na uczelni panuje ogromny wyścig szczurów, ciężko się dogadać z niektórymi studentami, choć ja mam kilka zaufanych osób. Plusem są przystępne cenowo akademiki, które są położone bardzo blisko uczelni oraz komunikacja miejska - sporo autobusów, tramwajów, a bilety nie aż tak drogie.

Jestem studentką III roku. Mieszkam na co dzień w Szczecinie. Więc nie mam problemu z wynajmowaniem mieszkania. Zajęcia prowadzone są w bardzo przystępny sposób, lecz często jest zbyt mało czasu, aby zdążyć z jednego końca miasta na drugi, gdzie zajęcia odbywają się w różnych budynkach. Praktyki jest niewiele, dużo teorii. Według mnie zajęcia często są źle zorganizowane, nie ma czasu na naukę. Trudno przygotować się na kolejne ćwiczenia lub wykłady, które mają odbyć się w dniu następnym. Często przekazywana wiedza powtarza się na kilku przedmiotach. Jak dla mnie mało zajęć, dzięki którym zdobędę doświadczenie. Prowadzący ok.

Dzień dobry, studia podyplomowe na PUM oceniam bardzo pozytywnie. Dla mnie było szczególnie ciekawie odkrywać inną branżę niż ta w której pracuję. Jako ekonomista z wykształcenia i bankowiec z zawodu z zainteresowaniem zagłębiałam się w problemy z jakimi boryka się obszar ochrony zdrowia. Generalnie uważam, że studia podyplomowe, w szczególności gdy mija już znaczący okres czasu od ukończenia tych pierwszych, bazowych bardzo poszerzają horyzonty i dają studiującemu naprawdę dużo. Gorąco polecam :)

Co do atmosfery na uczelni to studenci względem siebie są chyba jak na innych uczelniach - czasem bardziej pomocni i ogólnie fajni,całkiem spoko, a czasem mniej, ale generalnie wszyscy mają to samo, więc się dogadują. Gorzej z relacjami student vs. wykładowca, a co gorsze władze uczelni. Zawsze student jest na na tej hgorszej pozycji. Według mojej obserwacji najgorzej maja Ci, którzy próbują coś zmienić albo są nadgorliwi . Nie należy wychylać się przed szereg ;-). Na PUMie potrzeba czasem dużo cierpliwości i stalowych nerwów. Nie ma co się przejmować, ze nic się nie da za bardzo zmienić. Student (polski) jest traktowany trochę inaczej niż Easmus, taka innna kategoria. Zagraniczni studenci mają trochę więcej możliwości, opłaca się studiować z anglojęzycznymi, mają mniejsze grupy kliniczne i ich zdanie liczy się w dyskusji.

Trudno mi ocenić czy jest to dużo więcejnauki ilościowo,niż na innym kierunku medycznym lub uczleni. jak dla mnie był to materiał dużo trudniejszy jakościowo do opanowania niż na wczęsniejszych latach nauki. Pierwszy miesiąc był najtrudniejszy, bo nie wiedziałem jak się uczyć anatomii. Histologia dla mnie osobiście była miłym przerywnikiem od anatomii, który był właściwie powtórką lub kontynuacją wiedzy nabytej w liceum na zajęciach biologii. Co do anatomii, przez pierwszy miesiąc nie miałem czasu na swoje hobby czy spotkania ze znajomymi. Od rana do wieczora zajęcia porozrzucane po całym Szczecinie, wieczorami zakuwanie do anatomii. Jednak po pierwszym miesiącu stres zaczął odpuszczać, anatomia wchodziła do głowy coraz łatwiej, aż pod koniec standardową praktyką było uczenie się do zaliczeń z anatomii na dwa dni przed. 

W tej chwili jeszcze studiuję, ostatni rok:). Nie ma problemu ze znalezieniem pracy po tym kierunku, b. duzo ofert pracy i w kraju, i za granicą. Mając porownie za znajomymi na tym kierunku, ale na innych uczelniach, wydaje mi się, ze jesteśmy tutaj najlepiej przygotowani do zawodu pod wzgledem praktycznym. Od 4ego roku pacjentów przyjmujemy codziennie(na 3cim zaczynamy przyjmować), wykonujemy bardzo duzo zabiegów, w większości samodzielnie. Jeden student zajmuje się jednym pacjentem, na innych uczelniach często po 5 osob stoi przy jednym fotelu i niewiele z tego wynosi. Ale mamy w związku z tym duzo norm zabiegów do wyrobienia,ktore uczelnia od nas egzekwuje, zeby zaliczyć rok. A jak mi się tu studiuje- na 1wszym i 2gim roku nie było zle, ale wydaje mi się, ze z roku na rok jest ciężej i ciężej. Uczelnia dosc mocno okrawa z zycia prywatnego, bardzo malo mamy czasu dla siebie. Na pewno nie jest to uczelnia prostudencka i gdybym miała jeszcze raz wybierać- nie wybralabym Szczecina. Wolalabym poczekac rok i dostać się gdzies indziej. I ja, i moi znajomi mamy po prostu porownanie z ludzmi z innych uczelni. Duzo nauki i malo czasu każdego dnia. Ale jest to fajny kierunek studiow- jesli nie udaloby Ci się nigdzie dostać- wybierz ten Szczecin, no da się przeżyć:). Choć ja nie wybrałbym Szczecina drugi raz

Naukę oceniam dobrze, niektóre prezentacje nieco przestarzałe, ale sporo dodatkowej wiedzy. Generalnie polecam, szczególnie dla lekarzy i osób które bezpośrednio wiążą swoją przyszłość z medycyną

Na PUM-ie studiuje mi się dobrze. Jest co prawda dużo pracy, ale tego spodziewać się może każdy na kierunkach medycznych, na dowolnej uczelni. Na pierwszym roku mojego kierunku głównymi przedmiotami jest anatomia i histologia. Nauczyciele z którymi ja mam zajęcia są życzliwie nastawieni, co nie znaczy że nie są wymagający. Oczywiście zdarzają się też mniej życzliwi, ale takich jest niewielu (a przynajmniej na pierwszym roku). Ćwiczenia są w miarę ciekawe, jednak same wykłady potrafią zmęczyć i często się zdaża że można przysnąć. Plan zajęć jest ewidentnie układany pod kierunek lekarski. Zdarzają się jednak takie zajęcia, (np. fakultet o wolnych rodnikach) które są ewidentną stratą czasu dla studenta i wykładowcy. Niemniej, ogólnie rzecz ujmując jest naprawdę w porządku.

Kończę stomatologię i owszem po tym kierunku są dobre perspektywy i zarobki, ale wiąże się to z ciężką pracą, stresem i dużą ilością nauki. Z perspektywy czasu czuję się przygotowana pod względem praktycznym do zawodu, ale szczerze mówiąc nie wybrałbym tego miasta ponownie.